Στην τακτική στήλη του στους New York Times ασκεί κριτική στον τρόπο με τον οποίο οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα των τραπεζών της Ισπανίας, επισημαίνοντας παράλληλα ότι αυτό είναι το ζήτημα από το οποίο θα κριθεί η μοίρα της Ευρώπης και όχι το ελληνικό.
Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν, υπογραμμίζει ότι το 1931 ήταν μια μοιραία χρονιά. Τότε ήταν που η Αυστρία προσπάθησε να διασώσει τις τράπεζές της, αλλά το όλο και αυξανόμενο κόστος προκάλεσε και στην ίδια την κυβέρνηση πρόβλημα ρευστότητας. Σταδιακά το πρόβλημα εξαπλώθηκε και έξω από τα σύνορα δημιουργώντας πανικό στις αγορές.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, το κρίσιμο μάθημα του 1931 είναι ότι κανένας που θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση δεν το έπραξε και παρέπεμψε τις ευθύνες σε άλλους.
Όπως τονίζει ο Κρούγκμαν, αυτή η κατάσταση επαναλαμβάνεται και στην εποχή μας, και υποστηρίζει ότι η Ισπανία είναι εκεί όπου θα παιχτεί η μοίρα της Ευρώπης, αφού η Ελλάδα «είναι σχεδόν πια μια χαμένη υπόθεση».
Ο νομπελίστας οικονομολόγος υποστηρίζει ότι οι «Ευρωπαίοι πιστωτές θα έπρεπε να αναλάβουν και κάποια ρίσκα για την περίπτωση της Ισπανίας, ακόμα και αν αυτό δεν θα άρεσε στην Γερμανία».
« Αντ’αυτού επέλεξαν τη λύση του δανεισμού που πολύ σύντομα αποδείχτηκε αναποτελεσματική και δεν καθησύχασε καθόλου τις αγορές».
Σε αυτό το σημείο εντοπίζει και το πρόβλημα: «Όπως και το 1931, οι δυτικές χώρες έχουν τα μέσα που χρειάζονται για να αποφύγουν την καταστροφή και πραγματικά να επαναφέρουν την ανάπτυξη. […] Αλλά η γνώση και τα μέσα δεν ωφελούν αν αυτοί που τα κατέχουν αρνούνται να τα χρησιμοποιήσουν».
Με πληροφορίες από in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου